Mensen zijn als Bronnen

Afgelopen nacht liep ik met een groepje door een mooi gebied, het gebied was echter bezaaid met brokstukken. We waren op onze hoede, wisten dat er iets ging gebeuren, we waren daar immers naartoe gegaan omdat we er moesten zijn. Alsof het uit het niets was, verscheen er een enorm metalen voertuig, vergelijkbaar met een trein. Het ding kwam met een gigantische snelheid, kantelde, stortte ter aarde en ging schuivend verder. Het ging kapot, overal brokstukken achterlatend. Wij moesten rennen om buiten het bereik van het gevaarte te komen. Om niet geschept, verpletterd en vermorzeld te worden. Toen alles weer rustig was gingen we op zoek tussen de brokken metaal. Opnieuw op onze hoede, wij waren niet alleen op zoek, we werden zelf ook gezocht! Meteen nadat het voertuig door stilte omhuld werd, kwamen er robots. Slechts twee heb ik gezien, ze waren erg groot. De robots waren op onderzoek, zich bewust van onze aanwezigheid betastten en analyseerden ze het metaal en de omgeving. Natuurlijk vonden ze ons! Het bleken vriendelijke robots te zijn. Nog steeds op onze hoede stelden we voor om samen te werken. 'Samenwerken is te veel eer.' was het antwoord van één van de robots. Ik voelde me klein en nederig worden, we hadden teveel gevraagd. Kwamen we nu in de problemen? Maar nee! De robots vonden het te veel eer voor zichzelf om met óns samen te mogen werken. Wij waren namelijk de mensen, het soort dat bijna was uitgestorven. Uitgestorven door toedoen van de robots. Deze twee exemplaren waren zich ervan bewust geworden dat het anders kon. Ze legden het in slechts één regel uit en met de energie die ze daarbij gaven, begreep ik precies wat ze bedoelden! 'Mensen zijn als bronnen.' Zo luidde de boodschap. Het klonk nog na terwijl mijn lichaam wakker werd en ik terug kwam naar deze wereld. Ik besefte dat het waar was wat ze zeiden. Zo'n simpele en zo'n duidelijke boodschap! Ik was klaarwakker en euforisch, dit moest ik delen!

Zodoende typ ik hier en nu deze blog, die ik om 05.17 vanmorgen op papier heb gezet. Wat mij met één zin en veel energie duidelijk werd, zal ik uitleggen aan jullie. Ik weet nu dat het werkelijk van belang is voor ons voortbestaan en dat van de aarde.

"Mensen zijn als bronnen"
In feite is alles wat energie heeft een bron, dus is alles een bron want er is niets op deze aarde wat geen energie bevat. Ik denk dat iedereen wel eens een waterbron gezien heeft. Heel klein of heel groot, ook al was het in een film of als een plaatje in je hoofd tijdens het lezen van een boek. Iedereen kan zich er wel iets bij voorstellen. Een waterbron, een bron van kracht, vreugde en vooral van leven! Rondom zo'n bron ontstaat van alles. Als het om een klein waterkraantje midden in de stad zou gaan, zal er wat mos groeien op het beton en een aantal grassprietjes naast het afvoerputje. Hoe klein het ook is, het ís leven en het is krachtig! Van het sprietje gras zal een slakje eten, dat op zijn beurt gegeten zal worden door een vogel. Zo zorgt dat ene kleine waterkraantje voor een verspreiding van leven. Te vergelijken met een rimpeling in het water dat zich steeds verder uitspreidt.

"Mensen zijn als bronnen"
Met andere woorden; mensen verspreiden. Alles wat één mens doet of zegt, heeft absoluut effect op de rest van de mensen op deze aarde en de aarde zelf. Het verspreid zich. We zíjn bronnen! Momenteel is de aarde aan het sterven. Schrik je daarvan? Diep van binnen wist je dat toch eigenlijk wel? Wilde je het weten? De aarde sterft en daar zijn wij de bron van. We zijn de bron van alle ellende. Ja jij ook. En ik ook. Iedereen. We produceren roddels, geklaag, haat en negativiteit. We zijn bronnen van vervuiling, waarmee we de aarde en onszelf vermoorden. We nemen alles van de aarde aan en geven er niets voor terug. We creëren technieken, die ons uiteindelijk zullen vernietigen. Wat we nu aan het creëren zijn is geen creatie, het is destructie!

Wat is dan nu het goede nieuws? Waar was ik dan zo euforisch over? Misschien heb je dat al ingezien. Het is namelijk eigenlijk heel erg simpel. Wij zijn mensen, wij kunnen veranderen, we kunnen keuzes maken. Als we een keuze hebben gemaakt en deze blijkt niet (meer) te werken, kunnen we opnieuw kiezen, kunnen we iets anders kiezen. En als wij als mens kiezen voor verandering, zal dus de bron veranderen, zal ons leven veranderen en zal onze lieve planeet veranderen. Laten we dus nu met zijn allen opnieuw kiezen! Laten we ervoor kiezen om bronnen van leven te zijn, in plaats van bronnen van wanhoop en verderf. Laten we alsjeblieft van onze betonnen wereld en onze betonnen levens weer dynamische plekken maken. Vol groen en leven en positiviteit!

"Mensen zijn als bronnen"
Zorg ervoor dat je je daarvan bewust bent! Wat voor bron ben jij nu? Wat voor bron zou jij willen zijn? Wat verspreid je nu? Wat zou je willen verspreiden? Handel ernaar, word je bewust van jezelf en van jouw effect op de wereld. Jij kán de wereld veranderen, jij bént belangrijk! Echt waar.

Laten we allemaal als waterbronnen zijn en een oase uitspreiden over de wereld   :)